ایمپلنت های سرامیک

آیا جایگزین مناسبی برای تیتانیوم ایمپلنت برای ساپورت اوردنچرها هست؟

یک آزمایش کلینیکی تصادفی

هدف از این مطالعه و بررسی جایگزین های تیتانیوم ایمپلنت

هدف از این مطالعه ارزیابی موفقیت کلینیکی ایمپلنت های زیرکونیا با تیتانیوم های ایمپلنت های با طراحی مشابه می باشد.

در زمینه پروتکل جدید برای توزیع ایمپلنت.

مواد و روشهای مربوطه برای جایگزین تیتانیوم ایمپلنت

۲۴ شرکت کننده به طور تصادفی بخشی از گروه ایمپلنت زیرکونیا و یا تیتانیوم می باشند.

هر شرکت کننده ای ۴ ایمپلنت در ماگزیلا یا فک بالا دریافت می کند.

سه تا کاشت هم در مندبیل یا فک پایین دارد.

پروتکل بارگیری به طور متعارف دنبال شده است. بازسازی استخوان های حاشیه، و موفقیت کلینیکی ایمپلنت ها هم ارزیابی شده است.

این داده ها به لحاظ اماری آنالیز شده اند، و پیش بینی کننده های خطر هم برای خرابی ایمپلنت ها مورد بررسی قرار گرفته است.

چه نتایجی از پس این مطالعه به دست آمده؟

بین نرخ بقا در این دو گروه تفاوت های معناداری مشاهده نشده است.

در فک پایین یا مندبیل، نرخ بقای کاشت یا ایمپلنت ۹۵.۸ درصد در مقابل ۹۰.۹ درصد در ایمپلنت های زیرکونیا بوده است.

مقادیر مربوطه در فک بالا به ترتیب ۷۱.۹ و ۵۵ درصد بوده است.

سسه تا ایمپلنت در گروه زیرکونیا شکستند.

از نظر آماری از دست دادن استخوان حاشیه کمتری در مورد کاشت تیتانیوم در مقایسه با گروه زیرکونیا داشته اند.

مدل پیش بینی شده خطر بیشتری برای خرابی ایمپلنت در فک بالا را نشان می داد.

نتیجه کلی یا جمع بندی :

نتیجه این مطالعه در نهایت نشان می دهد که احتیاط قلب از استفاده از ایمپلنت های زیرکونیا برای ایمپلنت های یک تکه ای در حمایت اوردنچرها مد نظر بوده است.

استفاده از آن ها باید محدود به مورادی که آلرژی به تیتانیوم در آن ها ثابت نشده،  شوند.

اساس به خاطر افزایش تحلیل استخوان و شکستگی بالاتر در ایمپلنت های زیرکونیا می باشد.

تحقیقات بیولوژیکی در آینده باید روی تولید ویژگی های ایمپلنت های زیرکونیا تمرکز کند، به همراه نتایج موارد مشابه که برای جذب بهینه ایمپلنت های تیتانیوم ایجاد شده می باشد.