آن دسته از افرادیکه ایمپلنت می کنند هنوز هم نیاز می شود که ارتودنسی انجام دهند، یکی از نگرانی های طبیعی این است که این ایمپلنت ها با بریس ها سازگار باشند. اول، بد نیست نگاهی به شرح ایمپلنت های دندان بیندازیم، سپس درباره تاثیر آن روی درمان ارتودنسی بپردازیم.

ایمپلنت دندان چیست؟

دنتال ایمپلنت یا ایمپلنت های دندانی برای جایگزینی دندان هایی که به خاطر آسیبی یا پوسیدگی شدیدی از دست رفته اند، طراحی شده اند. این ایمپلنت ها شامل پست تیتانیوم هستند که دندانپزشک آن ها را در فک برای جایگزینی دندان از دست رفته قرار می دهد. بعد از آن یک تاج دندان مصنوعی روی آن قرار می گیرد. بخشی که قابل دید است و عملکردی شبیه دندان طبیعی را دارد.

در واقع ایمپلنت دندانی که در درمانگاه ایمپلنت دندان غرب تهران ممکن است به انتخاب بیمار صورت گیرد، انقدر خوب باشد که اصلا بیمار فکر نکند این دندان برای خودش نیست؛ در واقع آن را جزیی از دندان های طبیعی اش می داند و فراموش می کند مصنوعیست.

ایمپلنت های دندانی مزایای بسیاری دارند :

• ظاهر دندان را بهبود می بخشند
• صحبت کردن بیمار را بهتر می کنند
• راحتی بیمار را فراهم می کنند
• بیمار راحت تر غذا می خورد
• عزت نفس بیمار را افزایش می دهد
• بهداشت دهانی را بهبود می بخشد
• طول عمر بیشتری دارد
• راحتی

به چه دلایلی ممکن است دندانی بیفتد یا از دست برود؟

دلایل مختلفی می تواند عامل از دست دادن یک دندان یا بیشتر باشد. گاهی اوقات، دندان های طبیعی بزرگسالان هم درست رشد نمی کنند. یا اینکه دندان هایشان به خاطر پوسیدگی های خیلی شدید یا به خاطر آسیبی از بین می روند. بیماری های لثه را هم از قلم نباید انداخت که نقش اساسی در افتادن دندان دارند. عوامل خطر دیگر عبارتند از :

• سن
• جنس (مردان احتمال بیشتری دارند که دندان هایشان بیفتد)
• مراقبت های دندانی کافی نیست
• بهداشت ضعیف دهان و دندان
• سیگار کشیدن
• دیابت
• فشار خون بالا
• آرترت روماتوئید

در صورت نداشتن دندانی می توان ارتودنسی کرد؟

با رادیولوژی که در ایمپلنت از لثه بیمار و دندان از دست رفته گرفته می شود، ارتودنتیست گزینه های مختلفی پیش رو دارد. در برخی موارد پیش می آید که استفاده از ارتودنسی به نظر راحت تر باشد که بتوان فضای خالی دندان افتاده را پر کرد. ممکن است حتی یک انتخاب عالی برای بیمارانی باشد که مشکل شلوغی بیش از حد دندان دارد.

اگر دندانی از دست دادید، نیاز به جایگزینی آن دندان می باشد، بریس ها هم ممکن است برای ترمیم آن فضای خالی به درد بخورند. اگر فضای خالی بین دندان ها برای ترمیم خیلی زیاد نبود، بریس ها می توانند این فضا را بیشتر کنند؛ چون جای بیشتری برای ایمپلنت گذاشته شده. اگر فضا برای ترمیم خوب بود، که بریس ها همان جا را باز نگه می دارند که دندان های اطراف به طرف این فضا حرکت نکنند.

انجام ارتودنسی قبل از ایمپلنت دندان :

اگر هم به ارتودنسی و هم ایمپلنت دندان نیاز دارید، معمولا توصیه می شود که ابتدا بریس ها را توصیه می شود قرار گیرند. به خاطر اینکه زمانی که یک ایمپلنت قرار می گیرد، نمی تواند دیگر مثل یک دندان معمولی حرکت کند. ایمپلنت به فک فیکس می شود و هیچ لیگمانتی که دندان را جابجا کند، نیست.

در بسیاری از بیماران، ارتودنسی دندان ممکن است به جهت ایجاد فضای خالی برای دندان جدید نیاز باشد، و اینکه بتوان ریشه دندان های کناری را به جای درستشان حرکت داد.

انجام ارتودنسی بعد از ایمپلنت دندان :

با این وجود ممکن است گاهی اوقات قرار دادن ایمپلنت قبل از درمان ارتودنسی مناسب تر باشد. اگر دندان های کناری دندان ایمپلنت شده برای ارتودنسی مد نظر نباشند، پس ایمپلنت ها قبل از قرارگیری بریس ها جاگیر می شوند. به طور کلی، اگر ایمپلنت دندان به عنوان نقطه پایانی در نظر گرفته شود، به نیروی مناسبی نیاز دارد که دندان ها را جابجا کند، در نتیجه بیمار ایمپلنت را قبل از ارتودنسی انجام می دهد.

اگر ایمپلنت دندان به درستی در جایش قرار گیرد، در مقایسه با دندان های دیگر، ارتودنسی می تواند برای جابجایی دندان ها انجام شود.

اگر ایمپنلت دندان در بهترین جایش نبود، بهتر است درآورده شود، اول ارتودنسی صورت گیرد، سپس ایمپلنت در جای درستش قرار گیرد.

ایمپلنت ها به داد ارتودنسی رسیده اند!

ایمپلنت ها به خاطر عمر زیادی که دارند، می توانند به جهت تسریع یا بهبود اثربخشی درمان ارتودنسی استفاده شوند که با دستگاه های ارتودنسی صورت می گیرد. در این گونه موارد، دستگاه پست ایمپلنت وصل می شود و تاج دندان های طبیعی روی آن ها قرار می گیرند و جایگزین می شوند ان هم زمانی که درمان کامل شده باشد.