روکش کردن دندان

روکش کردن دندان برای چه کسانی خوبه؟

چه مراحلی داره؟

برای روکش کردن دندان چه شرایطی باید داشت؟!

تاج دندان چیست؟

ابتدا از خود تاج دندان بگوییم.

آناتومی یک دندان به دو قسمت تقسیم شده، ریشه و تاج.

کسی که لثه ها و استخوان سالم داشته باشد، ریشه دندان با لثه ها و استخوان پوشش داده شده.

تاج هم بخشی از دندانه که در دهان قابل دیدنه. بالای خط لثه، روی لبه پایینی دندان و زیر خط لثه بالای دندان هست.

یک ترمیم حالت سیمانی که بخشی از آن یا کاملا سطح خارجی دندان را پوشش می دهد، روکش دندان یا کپ یا کلاهک دندان نام دارد.

معمولا طراحی روکش دندان بستگی به پرکردگی دندان، شکستگی و نیز درمان ریشه دندان دارد.

باید ساختار کافی از دندان مانده باشه که روکش به آن بچسبد.

حاشیه : لبه روکش که سطح از پیش آماده دندان به آن میخوره. نیاز به نرم شدن هم داره، بدون هیچ فاصله و یا برآمدگی.

نوک هلال شکل : بخش های تیز و نوک دار دندان که ابزار اولیه برای شکستن و جویدن تکه های غذا می باشند.

زمانی که این کاسپ یا نوک شکل دندان آسیب ببیند، به خاطر پوسیدگی یا شکستگی، دندان نیاز به روکش پیدا می کند، تا از آسیب های بعدی جلوگیری کرد.

روکش پارشال یا آن لی : ترمیمی که تنها برخی از کاسپ های دندان را می پوشاند. اما نه همه ش رو .

این ترمیم اگر شرایطش رو داشته باشید، نوعی از روکش هست که بخش زیادی از ساختار دندان را حفظ می کند.

لمینت یا دنتال ونیر : روکش های پرسلین ونیر تنها بخش بایت یا دندان های جلویی را کاور می کنند.

ترمیم های تمام سرامیک معمولا روی سطح رویی دندان قرار می گیرند، تا رنگ و شکل دندان ها یا تقارن دندان ها را بدهند. و لبخند بیمار بالانس شود.

به خاطر اینکه گاها روی دندان های کج و بدشکل قرار می گیرند، و گاها هم به آن ها “ارتودنسی فوری ” می گویند.

موقتی : روکش موقتی هم روی دندان خواهد ماند تا زمانی که روکش اصلی و نهایی آماده شه.

روکش های موقتی نباید خیلی زیاد هم بگذره و روی دندان باشند، چون متریالشون ضعیف هست و با چسب های ضعیف به دندان سمنت می شوند.

رویه انجام روکش کردن دندان چیست ؟

اول دندان که با مواد بیحسی، بیحس می شود. اگر دندان شکسته باشد، یا درمان ریشه نیاز داشته باشد، اول باید درست شود.

پرکردگی میزان کافی از دندان را برای روکش نگه می دارد و آن را بازیابی می کند.

سپس این دندان تراشیده می شود تا فضایی برای روکش ایجاد شود، و یک قالبی از دندان آماده می شود، از جمله اسکنر دیجیتال.

دندانپزشک بعد از آن تعیین می کند که سایه دندان های بیمار با استفاده از عکس هایی که از دندان گرفته می شود، به تکنسین آزمایشگاه کمک می شود تا روکش ایجاد شود.

روکش موقتی از جنس رزین یا اکریلیک می باشد که از قالب استفاده می شود.

این روکش موقتی به همراه چسب موقتی استفاده می شود که به راحتی برداشته می شود تا روکش دائمی گذاشته شود.